FOGOS IN SOS
BIGHINADOS
Su note intre su 23 e su 24 de làmpadas, in Sindia
si festat Santu Giuanne, custa festa sinnat, dae tempos antigos su comintzu de
s’istiu e s’istajone de messare. Custa data est sa matessi de su solstìtziu de
istiu cando b’at prus lughe che iscurigore.
Su note de su 23, in Sindia, passigende
peri sas carrelas si vivet un’àghera de maghia chi ammuntat totu sa bidda: est
comente chi su tempus si siat firmadu. Rituales antigos e simbolismos arcàicos
si presentant aguales in su tempus: sos matessi chi faghiant sos babbai
nostros, cun manos sàbias e sa siguresa chi fiant de bonu augùriu pro sa
resurtada de s’annada noa.
Cun custu ritu, su 23 a sero, in onni bighinadu
s’allumat su fogu de Santu Giuanne chi pro totu su note acumpàngiat sos
festegiamentos in onore de su Santu.
Su fogu tenet un’importu
mannu ca brinchiende.lu si faghet unu patu de amigàntzia gasi forte e sentidu
chi est che pare a cussu de su batiare: sa
comparia; su mangianu in fatu si
regollint erbas chi benint impreadas pro fàghere meighinas, comente s’elba de Santu Giuanne e s’elba sena nodu , s’atentu e s’isopo. Est fintzas una die
in ue b’at sinnos: sas baghianas in edade de si cojare, chircant de intzertare
su benidore pro mèdiu de ritos chi tenent orìgines antigas in sos tempos
colados.
Nessun commento:
Posta un commento